جلوگیری از عفونت بعد از ایمپلنت

یکی از مهم ترین عوارض بعد از انجام کاشت دندان را می توان عفونت بعد از ایمپلنت دانست. این نوع عفونت را می توان یکی از شایع ترین عارضه هایی دانست که بسیاری از افراد ممکن است با آن رو به رو شوند. برای جلوگیری از این امر، نیاز است تا یک سری مراقبت ها انجام گیرد. پری ایمپلنت یکی از بیماری های لثه است که به دلیل جمع شدن پلاک های عفونی در لثه ایجاد می شود. در صورتی که نسبت به رفع عفونت بعد از ایمپلنت اقدامی نشود، می تواند منجر به بروز بیماری های دیگری همچون از بین رفتن استخوان فک، التهاب در لثه ها، خراب شدن سایر دندان ها و… شود. یکی از مشکلات دیگری که ممکن است به وجود آید، این موضوع است که در صورت بروز این نوع عفونت، ممکن است ایمپلنت شما دچار مشکل شود و کاشت دندان، آنطور که باید و شاید انجام نگیرد.

از آن جایی که باکتری ها باعث به وجود آمدن عفونت در لثه ها می شوند، پس ممکن است عفونت بلافاصله بعد از کاشت ایمپلنت به وجود آید. این مورد اما برای همه افراد صدق نمی کند؛ چرا که بسیاری از افراد هیچ گاه به عفونت بعد از ایمپلنت تا سال ها و ماه ها دچار نمی شوند.

برای این که از وضعیت ایمپلنت دندان خود آگاه باشید، نیاز است تا به صورت دوره ای نزد دندان پزشک بروید تا از مشکلاتی که ممکن است در آینده برایتان به وجود آید، جلوگیری نمایید.

 علل به وجود آمدن عفونت بعد از ایمپلنت

یکی از مهم ترین علت هایی که باعث می شود تا عفونت بعد از ایمپلنت به وجود آید، عدم استفاده از متریال مرغوب می باشد. ایمپلنت دندان از فلز تیتانیوم ساخته می شود، تیتانیوم یک فلز کاملا بی خطر برای بدن است. در صورتی که از فلز تیتانیوم مرغوب در ساخت ایمپلنت استفاده نشود، باید منتظر بروز عفونت بود. از آن جایی که بروز عفونت دردسر های بی شماری را با خود به همراه دارد، پس تنها به هنگام کاشت ایمپلنت به مسائل مالی توجه نکنید و کیفیت را در اولویت قرار دهید.

عفونت ممکن است به دلایل خارجی ایجاد شود؛ همان طور که در قسمت قبل به آن اشاره شد، اصلی ترین علت عفونت لثه، باکتری ها هستند. در صورتی که باکتری ها از محیط خارج وارد فضای دهان شوند، می توانند زمینه ساز عفونت در لثه ها شوند.

عوامل تشدید کننده عفونت

برخی از عوامل هستند که باعث می شوند تا عفونت لثه ها تشدید شوند؛ همین عوامل باعث می شوند تا امکان بروز عفونت بعد از ایمپلنت بیش تر از هر زمان دیگری شود. در ادامه به معرفی مهم ترین عواملی که زمینه ساز عفونت بعد از ایمپلنت هستند، اشاره می کنیم.

توجه نداشتن به بهداشت دهان و دندان: علت تمام بیماری های مرتبط با دهان و دندان را می توان عدم رعایت بهداشت دانست. در صورتی که به بهداشت دهان و دندان توجه کافی شود، احتمال بروز عفونت در لثه به عدد صفر نزدیک می شود. بهتر است دندان ها روزانه به وسیله مسواک شسته شوند. استفاده از دهان شویه نیز یکی از الزامات مهم این کار است که نباید مصرف آن را از یاد برد. بعد از هر وعده غذایی باید دندان ها به وسیله نخ دندان پاک شوند تا عاری از وجود هر گونه مواد غذایی شوند.

استعمال دخانیات: دیگر موردی که می تواند باعث شود تا لثه ها در معرض عفونت قرار بگیرند، استعمال دخانیات است. مصرف دخانیات و سیگار، باعث می شود تا از جریان خون در لثه ها کاسته شود؛ علاوه بر این مورد باعث خشکی دهان نیز می شود. همین دو مورد سبب می شود تا ایمنی لثه ها به مرور زمان کاهش پیدا کند و عفونت لثه یکی از خطرات همیشگی باشد.

مصرف الکل: استفاده از الکل باعث می شود تا به بافت لثه آسیب وارد شود؛ همین آسیب رسیدن موجب می شود تا لثه ها به مرور زمان در برابر عوامل باکتریایی تضعیف شوند. به وجود آمدن عفونت در لثه ها نتیجه کاهش ایمنی و تضعیف لثه هاست.

علائم عفونت بعد از ایمپلنت

قبل از گسترش عفونت در لثه ها معمولا علائمی ظاهر می شوند. این علائم زنگ خطری برای ابتلا به عفونت لثه هستند. آشنایی با این علائم باعث می شود تا بتوان از گسترش بیماری جلوگیری کرد و عفونت را در نطفه خفه کرد. چرک و خون ریزی لثه ها از مهم ترین و البته اصلی ترین علامت مبتلا شدن به عفونت لثه هاست. متورم شدن و همچنین قرمز شدن بیش از اندازه نیز از دیگر علائم عفونت در این ناحیه است. در صورت وجود داشتن عفونت در لثه، دهان بد بو می شود. شل شدن ایمپلنت و به وجود آمدن فاصله میان ایمپلنت و لثه، یکی دیگر از علائم شایع عفونت بعد از ایمپلنت است.

داشتن درد در ناحیه لثه که با مصرف قرص و مسکن از درد آن کاسته نمی شود نیز از علامت های قطعی وجود عفونت در لثه ها است.

عفونتی که در لثه وجود دارد باعث می شود تا به سادگی نتوان غذا را جوید.

تشخیص عفونت در لثه

در صورت بروز علائمی که در قسمت قبل به آن ها اشاره شد، نیاز است تا نسبت به درمان آن اقدام کرد. مانند بسیاری دیگر از بیماری ها، پیشگیری کردن از یک مریضی بسیار راحت تر از درمان کردن آن است. برای این امر نیاز است تا بعد از ظاهر شدن علائم عفونت لثه سریعا به دندان پزشک متخصص مراجعه کرد. در مرحله اول دندانپزشک دندان ها و لثه را معاینه می کند. در این معاینه اگر لثه ها عفونت کرده باشند و یا قرمز باشند به دنبال راه حلی برای رفع آن ها می باشد. مرحله بعدی، گرفتن عکس رادیولوژی از دندان هاست. دندان پزشک برای این که متوجه میزان عفونت در دندان ها شود، از عکس رادیولوژی استفاده می کند. اگر عفونت در لثه ها در مرحله پیشرفته ای باشد استخوان فک آسیب دیده و از بین رفته است. این وضعیت گویای عفونت شدید بعد از ایمپلنت دندان است که باید به سرعت به دنبال حل آن بود.

درمان عفونت در لثه بعد از انجام ایمپلنت

همان طور که در ابتدای مقاله به آن اشاره کردیم، ممکن است عفونت بعد از ایمپلنت بلافاصله بعد از انجام این عمل ظاهر شود؛ در مقابل نیز ممکن است تا سال ها و ماه ها خبری از عفونت نباشد. با این وجود اما شما باید در صورت ظاهر شدن کوچک ترین علامتی سریعا به دندان پزشک مراجعه نمایید. با پیشرفت علم و تکنولوژی، درمان بسیاری از بیماری ها بسیار راحت تر از گذشته شده است. درمان عفونت لثه نیز از این قائده مستثنی نیست.

درمان جراحی: برای عفونت های لثه که در مرحله پیشرفته ای قرار دارند، نیاز است تا عمل جراحی صورت گیرد. معمولا زمانی که استخوان فک از بین رفته باشد، از عمل جراحی برای از بین بردن عفونت در لثه ها استفاده

می شود. در این روش درمانی، دندانپزشک ابتدا وضعیت دندان ایمپلنت شده را مورد بررسی قرار می دهد. در برخی مواقع دندانپزشک برای رفع عفونت لثه تنها اقدام به تمیز کردن ایمپلنت و ضد عفونی کردن می کند.

در مواقع دیگر و زمانی که استخوان فک آسیب های جدی دیده باشد، چاره ای جز خارج کردن ایمپلنت از دهان برای رفع عفونت نمی باشد. ممکن است این سوال در ذهنتان ایجاد شود که آیا امکان قرار دادن ایمپلنت درون ناحیه عفونت کرده وجود ندارد؟ در پاسخ باید گفت بعد از خارج کردن ایمپلنت و رفع کامل عفونت نمی توان ایمپلنت دیگری را درون دهان قرار داد. بعد از حل شدن کامل مشکل مجدد می توان ایمپلنت را درون دهان قرار داد.

درمان غیر جراحی: این نوع درمان در اوایل ابتلا به عفونت مورد استفاده قرار می گیرد. در این نوع درمان دندان پزشک با استفاده از ضد عفونی کردن دهان، استفاده از دهان شویه های مختلف و… سعی در از بین بردن عفونت لثه دارد.

تفاوت عفونت زودرس و دیررس در چیست؟

منظور از عفونت های زودرس، عفونت هایی هستند که بلافاصله بعد از کاشت ایمپلنت درون دهان ظاهر می شوند. در این نوع عفونت ها، نیاز به انجام کار خاصی نیست و با رعایت یک سری از موارد بهداشتی این نوع عفونت قابل حل است.

عفونت های دیررس، عفونت هایی هستند که سال ها بعد از کاشت ایمپلنت به وجود می آیند. در این موارد گاهی نیاز به عمل جراحی و خارج کردن ایمپلنت می باشد. تشخیص انتخاب نوع درمان به عهده دندانپزشک است و نمی توان در خصوص آن اظهار نظری کرد چرا که بسته به نوع و شدت بیماری درمان متفاوت است.

سوالات متداول

در این مقاله از 0 تا 100 در مورد عفونت بعد از ایمپلنت صحبت شد. در بخش انتهایی مقاله قصد داریم تا به تعدادی از سوالات پر تکرار که ممکن است برایتان پیش آمده باشد، پاسخ دهیم.

آیا می توان از ایمپلنت خارج شده از دهان بر اثر عفونت استفاده کرد؟

همانطور که در اواسط مقاله در ارتباط با آن توضیح دادیم، در صورتی که عفونت بیمار در وضعیت حادی قرار داشته باشد، نیاز است تا دندانپزشک ایمپلنت را از دندان خارج کند. گاهی اوقات پاکسازی مکانیکی کافیست و می توان بعد از این نوع پاکسازی ایمپلنت را مجدد استفاده کرد. اما در برخی اوقات قضیه کاملا متفاوت است و عفونت به اندازه ای است که استخوان فک را از بین برده است و به ایمپلنت آسیب رسیده است؛ در چنین شرایطی نمی توان مجدد از همان ایمپلنت استفاده کرد.

تا چند سال بعد از انجام ایمپلنت امکان به وجود آمدن عفونت وجود دارد؟

هیچ نظر قطعی در این خصوص وجود ندارد. گاهی اوقات برخی از افرادی که ایمپلنت را انجام داده اند، به عفونت لثه دچار نمی شوند؛ پس نمی توان یک پاسخ مشخص به این سوال داد. اگر به بهداشت دهان و دهان اهمیت ویژه داده شود، هیچ گاه لثه ها دچار عفونت نمی شوند.